We don't discuss business at the table.

Αποχουντοποίηση; Πότε;

Ο συναγερμός χτύπησε καμιά δεκαριά φορές εκείνη τη μέρα. Η τηλεόραση στο ΚΨΜ για κάποιο λόγο δε λειτουργούσε. Μας έβγαλαν έξω από τη στάνη για νυκτερινή άσκηση. Το τσιγάρο δεν επιτρέπεται, όμως όλοι κάπνιζαν σα πούστηδες. Οι φήμες και οι ψίθυροι κυριαρχούσαν μέσα στο στρατόπεδο. Εκεί έξω όλοι κάπνιζαν και κρύωναν. Οι υπαξιωματικοί μονιμάδες δε μιλούσαν καθόλου αλλά το μάτι τους γυάλιζε. Αυτοί δεν καπνίζουν ποτέ κι έτσι δεν διακρίνονταν καλά τα μάλλον γεμάτα έξαψη πρόσωπά τους στο σκοτάδι. Καμιά δεκαριά φασισταριά φαντάροι, γαμημένα αρχίδια, ήταν ενθουσιασμένοι που μπορεί να τους δοθεί η ευκαιρία να σημαδέψουν με τα G3 τα «μιάσματα». Οι περισσότεροι φαντάροι ρωτούσαν συνεχώς, θέλουν τη μαμά τους, τη γκόμενά τους, το πλέη στέησιον και το φτιαγμένο τους αμάξι. Οι ανθυπολοχαγοί, πιτσιρικάδες με λίγο μυαλό παραπάνω ήταν εξοργισμένοι και μόνο στη σκέψη ότι θα κατέβει ο στρατός. Ήταν εξοργισμένοι που δεν άνοιξε η τηλεόραση. Διέψευδαν συνεχώς και έντονα. Δε γουστάρουν και φαινόταν. Φαινόταν όμως ότι του είχε καταλάβει και μια μικρή ανησυχία. Επόπτης στρατοπέδου ήταν ένας καραβανάς λοχαγός που έχει τρελαθεί από τα άπειρα χρόνια υπηρεσίας και αφού μας μάζεψε όλους, μας μίλησε με υπονοούμενα κλείνοντας μας το μάτι με το τρίπτυχο Πατρίς - Θρησκεία – Οικογένεια. «Να προσέχετε». «Να προσέχετε!».

Απόψε φυλάω την αποθήκη πυρομαχικών και οπλισμού. Δύσκολη ώρα και δεν περνάει. Δύσκολο πόστο. Μου είπαν «να προσέχω» μπορεί να δεχτούμε επίθεση. Έλεος! Έχω τρεις γεμιστήρες με σφαίρες. Θα κρυφτώ μέσα στο στρατόπεδο. Ξέρω κάτι καβάντζες για πέσιμο. Θα κοιμηθώ κιόλας έτσι για το γαμώτο. Θα πέσω άρρωστος με πυρετό και πάλι θα κοιμηθώ καμιά δεκαριά ώρες στο αναρρωτήριο. Κοιτάζω κατά το βουνό. Θα το ανέβω ρε και ξεκινάω αντάρτικο αφού ρίξω έναν τρικούβερτο ύπνο κάτω απο κάποιο δέντρο. Στ’ αρχίδια μου! Θα τρώω κυνήγι αγριογούρουνο γαρνιρισμένο με φρούτα του δάσους και θα πίνω γάργαρο νερό από τις πηγές. Θα ακολουθήσουν είπαν δυο τρεις λαίμαργοι. Σε έναν μόνο υπολογίζω από δαύτους. Σίγουρα θ’ ανέβουν κι άλλοι που δεν θα περιμένει κανείς. Σίγουρα θ’ ανέβουν πολλοί και ας ψήφισαν μερικοί Νέα Δημοκρατία στις πρώτες εκλογές που μπορούσαν να ψηφίσουν. Θα το κάψουμε το στρατόπεδο και θα τους φάμε τους φασίστες. Μόνο ας τολμήσουν. Δεν τα νιώθω τα πόδια μου καπετάνιε. Ένα ζευγάρι κάλτσες και αυτό τρύπιο και έξω η θερμοκρασία στα μείον. Καλύτερα που δεν τα νιώθω και δεν μπορώ να περπατήσω. Δεν είναι ώρα για περπάτημα. Έχω κοκαλώσει γαμώ την υγρασία μου. Γιατί δε μας άφησαν να δούμε τηλεόραση; Βρήκαν μέρα να κάνουν απογραφή υλικού οι πούστηδες. Αμάν μας την πέφτουνε! Μου χει γυρίσει ταρχίδι! Τι σκατά;

-Αλτ! Τις ει; Αλτισεί λέω…..

-Δεκανέας αλλαγής ρε.

-Προχώρει μαλάκα να πάω για ύπνο επιτέλους γαμώ το στρατό μου.

οπλίτης

Give A Little Love

aτιτλο

Αυτή τη σαχλαμάρα την εγραψα ένα μεσημέρι του καλοκαιριού στην παραλία μάλλον επειδή με χτυπούσε για ώρα στο κεφάλι ο ήλιος . Τώρα γιατί αποφάσισα να την αναρτήσω;

Η Γαρμένδια άνοιξε το παράθυρο του ψηλότερου δωματίου του Πύργου της και κοίταξε την απέραντη παραλία που απλωνόταν μπροστά της. Η παραλία της ήταν και το βασίλειό της. Χιλιάδες ξαπλώστρες εκτείνονται παντού και όλες γεμάτες με ανθρώπους. Τα μάτια της Γαρμένδια γέμισαν ομπρέλες.

Οι υπήκοοι βουτάνε από ψηλό βατήρα σε μικρή λιμνούλα με αντηλιακό πριν κατακλύσουν τις ακτές. Οι ακτές είναι τα ορυχεία του βασιλείου. Η Γαρμένδια τρέφεται από την άμμο που βγάζουν οι υπήκοοι. Γεμίζουν κουβαδάκια και τα στέλνουν στον Πύργο.

Τα πλυντήρια δουλεύουν στο φουλ. Εκμεταλλεύονται την παλίρροια και οι πλύστρες του Πύργου απλώνουν τα χταπόδια, τα ρούχα της Βασίλισσας.

Στη σκοτεινή αίθουσα του Πύργου σήμερα καίνε ακατάπαυστα 700 φιδάκια αντικουνουπικά. Εκεί συνήθως δίνει με χασμουρητά τα παραγγέλματα στους υπηκόους της η Γαρμένδια. Μιλά μόνο την πανάρχαια μυστική γλώσσα της χασμουρικής, την οποία καταλαβαίνει μονάχα το συμβούλιο των σοφών νηπίων. Επιβλητική κάθεται στην τεράστια αιώρα λες και περιμένει κάτι. Είναι κάπως ανήσυχη σήμερα. Σφίγγει τη γροθιά της κάθε τόσο και από μέσα της βγαίνουν χιλιάδες κουνούπια για να πέσουν ξερά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα από τις αναθυμιάσεις.
Φυτρώνει ένας φοίνικας στην πλάτη της Γαρμένδια τα τελευταία χρόνια. Όταν φυτρώσει και ο άλλος στο κεφάλι της θα στήσει αιώρα για τη μονάκριβη κόρη της, τη μικρή Απελπισία που μεγαλώνει ογδόντα χρόνια μέσα στην κοιλιά της.
Το πρόβλημα είναι ότι τώρα μόλις την έπιασαν οι πόνοι. Έσπασαν και τα νερά που λένε και βλέπω ότι τρέχουν χείμαρροι ολόκληροι. Τα νήπια πνίγονται τα κακόμοιρα και η Γαρμένδια χασμουριέται συνεχώς προσπαθώντας να δώσει οδηγίες. Τι θα κάνουμε; Περιμένουμε να έρθουν οι γιατροί του βασιλείου από ώρα σε ώρα. Οι αγγελιοφόροι μας λένε ότι είχαν για μέρες εγκλωβιστεί θαμμένοι κάτω από αρκετά κιλά άμμου για το πειραματικό μέρος της μελέτης τους για ολιστικά θεραπευτικά αμμόλουτρα. Ανέπνεαν με αναπνευστήρες που κατέβαιναν σε βάθος τριών μέτρων. Τώρα σκάβουν για να τους βγάλουν. Τι γίνεται; Το νερό θα μας πνίξει όλους. Δε θυμάμαι πως είναι να κολυμπάει κανείς σε τέτοια υγρά. Κομμάτια υπερτροφικού πλακούντα. Να τα! Ο Πύργος καταστρέφεται. Η βασίλισσα χασμουριέται. Θεέ μου ξεπροβάλει! Η Απελπισία...είναι κορίτσι!

Ο βίος εν Ελλάδι είναι υπαίθριος
                                   Περικλής Γιαννόπουλος

TV

. .....Αν δείχνουν χιόνια, χιόνια θα κλαίνε σαν πεθάνουν, χιόνια θα κάνουν, χιόνια θα γίνουν.

PERE LACHAISE 2005/ La muse malade 2008

La muse malade

Ma pauvre muse, hélas ! qu’as-tu donc ce matin ?

Tes yeux creux sont peuplés de visions nocturnes,

Et je vois tour à tour réfléchis sur ton teint

La folie et l’horreur, froides et taciturnes.

Le succube verdâtre et le rose lutin

T’ont-ils versé la peur et l’amour de leurs urnes ?

Le cauchemar, d’un poing despotique et mutin,

T’a-t-il noyée au fond d’un fabuleux Minturnes ?

Je voudrais qu’exhalant l’odeur de la santé

Ton sein de pensers forts fût toujours fréquenté,

Et que ton sang chrétien coulât à flots rythmiques

Comme les sons nombreux des syllabes antiques,

Où règnent tour à tour le père des chansons,

Phoebus, et le grand Pan, le seigneur des moissons.





(Spleen et Idéal, Les Fleurs du Mal, 1861)