. .....Αν δείχνουν χιόνια, χιόνια θα κλαίνε σαν πεθάνουν, χιόνια θα κάνουν, χιόνια θα γίνουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Αrχeiο
logia
- Abravanel
- albert
- Allu Fun Marx: Βόλτες στην Blogoslovakia
- Aμμαζόνιος
- Benn loxo du taccu
- crack hitler
- Herr K.
- INDIBLOG
- jungle-report
- l'image fantôme
- lost bodies
- M.HULOT'S NOTHING DAYS
- mouxlaloulouda
- Nogiuz
- Performance Room
- retro
- stereogum
- The Mayacles
- three wishes
- vlavo
- vmradio
- Winter Academy
- Zpiderland
- έγκλημα και τιμωρία
- Βαρετός
- εικόνες-διέξοδος
- Ελευθερος Δικτυογράφος
- Ζμπούτζαμ...
- Λιανοκλάδι
- ξερατά online
- ο άλλος Ρο
- Ο άνθρωπος που κοιμόταν όρθιος (full episodes by vlavo)
- ο Χριστιανός Ορθόδοξος
- ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ.
- Ροΐδη Εμμονές
- Σεροτονίνη
- Τίποτα
6 σχόλια:
Τώρα μου θύμισες ένα φίλο μου που μου έλεγε όταν άναβα τσιγάρο:
Στάχτη καπνίζεις, στάχτη πετάς, στάχτη θα γίνεις...
Σκατά στο στόμα του :-ppp
Δεν ήθελα να ανασύρω παλιές πληγές και τραυματικά περιστατικά στη μνήμη κανενός. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πράγματα και καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία! :Ρ
Φόρεσα καλοκαιρινά και ήρθα! Η theorema είμαι, αλλά με πιάσανε οι ζέστες κι είπα να το ρίξω στα τιραντάκια και στα μπαράκια.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με ομοιοκαταληξίες και τοποθεσίες είναι εντελώς τυχαία ;-)
Καλό καλοκαίρι theorema/the bar εύχομαι. Βλέπω ανέβηκε η διάθεσή σου πολύ όπως και των περισσοτέρων. Εμένα πάλι το καλοκαίρι με τη ζέστη του και το δυνατό του φώς με κουράζει αφάνταστα.
Το καλοκαίρι στη σπάει γιατί είσαι ψηλός και βρίσκεις οροφή- τσίγκινη στέγη πυρωμένη, βρε έρ'με!
Εγω τελευταία με τη ζέστη τα έχω δει όλα. Όταν είμαι στο ήσυχο σπίτι ενός φίλου και καθόμαστε με κατεβασμένα στόρια, Πακιστανοί περνάνε απ' έξω και μιλάνε και φαντασιώνομαι ότι είμαστε σ' ένα δωματιάκι κάπου στο Ιραν, με ησυχία και φωνές περιοικών, τραντισιοναλ μουσική και την εξαντλητική μεσημεριάτικη κάψα να τρυπώνει απ' τα πατζούρια...
Θυμάμαι βασικά και κάτι σκηνές από την κινηματογραφική μεταφορά του "εραστή" της Ντυράς εκείνη την ώρα (σπερμα, δάκρυα και ιδρώτας) αλλα ο φίλος δεν είναι πλούσιος αριστοκράτης Κινέζος (μοιάζει με Εβραιόπουλο!) και παθαίνω μεγάλη σύγχυση και τον στραβοκοιτάω λε και φταίει για κάτι ("αμάν ρε φίλε, κόλλα μια φορά στο σωστό έργο γαμώ το φελέκι μου κλπ")! :
Εγώ πάλι φαντασιώνομαι οτι είμαι κεραμικό σε φούρνο που έχει οξειδωτική ατμόσφαιρα και παίρνω έτσι ένα κόκκινο χρώμα στην επιφάνεια, όπου μετά εφαρμόζεται η χρωματιστή διακόσμηση που αποτελείται απο φύκια αστερίες και δίαφορα ζηλευτά θαλάσσια τέρατα. Μετά έρχονται τα ψάρια και κολλάνε τα στόματά τους σα βεντούζες στα δάκτυλα των ποδιών και των χεριών μου και σιγά σιγά τα αφαιρούν και τα καταπίνουν. Στη θέση τους βγαίνουν πτερύγια σε στυλ βατραχοπέδιλο. Βλέπω ένα νόστιμο μεζέ μπροστά μου. Σουτζουκάκι σμυρνέικο θαρρώ είναι. Ας τον φάω. φλοπ! Πάλι στο αγκίστρι πιάστηκα και με ανεβάζει με δύναμη πάνω. Ε! Σπαρταράω στα ντεκς σαν καλός Ντι Τζευ που κάνει ψυχογράφημα στη μάζα ποτάκηδων. Ουωωωωώπ! Μέσα στο καλάθι. Πάνω απο τον ξιφία κάτω απο τις χιόνες. Με στέλνουν πάλι σε φούρνο αφού με ξυρίσουν.
Έχει τόση ζέστη!
Δημοσίευση σχολίου