Τρέμε Ιράν, τρέμετε Πέρσες! Εμπρός για έναν νέο Γρανικό!

Πανκ ας Φακ

αμέρικαν άναλογκ σετ

Πολιτιστικά νέα

Όλα τα επεισόδια του αριστουργηματικού 'ανθρώπου που κοιμόταν όρθιος ' του vlavo βρίσκονται εδώ .

Το αδιέξοδο του ποιητή.

Αποφάσισα ότι σήμερα είναι παγκόσμια μέρα πίεσης και είπα να γράψω κι εγώ μια φαστ φουντ ποίηση, καθώς πιέζομαι και θέλω να χαλαρώσω. Εξάλλου τόσοι και τόσοι γράφουν το μακρύ τους και το κοντό τους. Επειδή όμως πάντα έχω την ανάγκη να απολογούμαι, ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά.

Τώρα που έγραψα τον πρόλογο δε μου βγαίνει ελεύθερα η ποιητική μου τέχνη. Δε μου βγαίνει πλέον εύκολα το γρήγορο βλακώδες ποιηματάριο μου. Ας δοκιμάσω μια λέξη πυροτέχνημα που δημιουργεί εικόνες, συναισθήματα και σίγουρα κάποια αντίδραση. Ίσως βγω από το αδιέξοδο. Για να δούμε.

Κατουρλιά.

Τη λέξη τσίσα (τα) δεν την βρίσκω τόσο δυνατή όσο την αποπάνω. Ίσως αυτό το ουρλιά την κάνει πιο αηδιαστική, ωστόσο νομίζω χάνει κάτι από την οσμή της η λέξη μου όταν στέκεται έτσι μόνη της. Και το σχήμα της εικόνας έχει ένα πρόβλημα.

Εδώ νομίζω το έχασα το στοίχημα. Δεν μπορώ να συνεχίσω αυτό το ποίημα. Παραιτούμαι. Θα συνεχίσω να πιέζομαι μέχρι να μου βγεί κάτι πιο δημιουργικό. Ελπίζω μόνο να μην είναι το άλλο, το χοντρό.

Σκατά.

Εκφυλισμένη Τέχνη.

Ύστερα απο υπερβολική έκθεση στα έργα του Πικάσο νιώθω κάπως ανώμαλος. Θέλω να κάνω όργια με διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης!

Θρώσκω

Είμαι άνθρωπος. Εκ του άνω θρώσκω και ὄπωπα. Κοιτάω ψηλά και αναπηδώ. Χοπ! Θρώσκω λοιπόν στα λιβάδια σαν αγελάδα που θρώσκει. Τι άνω θρώσκεις και όπωπας ρε; Που χαζεύεις; Τι κοιτά ρε; Θα πατήσεις τίποτα κακά. Εκτός και αν τα αποφύγεις αναπηδώντας τα. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των ανθρώπων είναι οτι περπατούν αναπηδώντας καμαρωτοί-καμαρωτοί, σα να έχουν καταπιεί μπαστούνι και κοιτάζουν ψηλά στον ουρανό. Αν δεν αναπηδάς είσαι άνωπος και αν δεν βλέπεις είσαι άνθρωσκος. Άνω βέβαια αν δεν είσαι ανάποδα. Γιατί αν είσαι με το κεφάλι προς το έδαφος τότε κοιτάς κάτω. Επομένως είσαι κάτωπος ή κατάθρωπος ανάλογα με το αν αναπηδάς, γιατί δεν μπορεί, θα βλέπεις όταν κάνεις ακροβατικά. Εκτός πάλι αν κάνεις κάποια στάση στο σεξ και κλείνεις τα μάτια είτε γιατί δε βλέπεται το έτερον μισό σου είτε γιατί σε πήρε ο ύπνος, είτε γιατί έχεις αυτό το βίτσιο οπότε και λέγεσαι κάτωπος που κάνει σεξ. Το μεγάλο πρόβλημα είναι με τους αστροναύτες, που ας πούμε ότι επιδιορθώνουν έναν διαστημικό σταθμό από την εξωτερική μεριά. Τότε που θρώσκουν και που κοιτούν; Πάνω; Πλάγια; Κάτω; Αυτοί τότε χάνουν την ιδιότητα του ανθρώπου. Γίνονται κάτι άλλο που πρέπει να λέγεται θρώποι.

Από την Βικιπαίδεια αντιγράφω:

‘Στο κατ’ εξοχήν έγκυρο Ετυμολογικό Λεξικό τής Αρχ. Ελληνικής τού P. Chantraine (1999, β΄ έκδ.) αναφέρεται: «Le mycénien a-to-ro-qo rend quasi-certaine l’existence d’un second terme -okwo- (exprimant l’idée de visage ou d’aspect), cf. οψ, πρόσωπον, et apporterait un petit appui par ex. à l’explication par *άνδρ-ωπος» (σ. 91).

Η ανάλυση *άνδρ-ωπος «αυτός που έχει όψη ή πρόσωπο άνδρα» είναι αυτή που τείνει να γίνει περισσότερο αποδεκτή στη σύγχρονη γλωσσολογία. Ας σημειωθεί ότι το αρχ. ουσ. ανήρ, ανδρός σήμαινε συγχρόνως «άνδρας, άνθρωπος», πράγμα που αποτελεί κοινό τόπο για πολλές σύγχρονες γλώσσες (λ.χ. αγγλ. man, γαλλ. homme, γερμ. Mann «άνδρας» - man «κάποιος (άνθρωπος)», ισπ. hombre, ιταλ. uomo κ.ά., που όλα συνδυάζουν τις σημ. «άνδρας, άνθρωπος», αντανακλώντας έτσι το γνωσιακό σύστημα των ομιλητών).

Δημοφιλείς παραμένουν ορισμένες παρετυμολογικές αναγωγές, οι οποίες δεν στηρίζονται σε επιστημονικά κριτήρια. Περισσότερο γνωστή είναι η εικαζόμενη αναγωγή σε ἄνω + θρώσκω («αναπηδώ») + ὄπωπα (αρχαϊκός παρακείμενος του ὁρῶ «βλέπω»), βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι το όν που κοιτάζει και κινείται προς τα εμπρός, άρα είναι γεμάτος αισιοδοξία και στόχους. Η άποψη αυτή προσκρούει στους μορφολογικούς κανόνες τής Ελληνικής, διότι παρουσιάζει τονισμό που δείχνει ότι πρόκειται για παράγωγο και όχι για σύνθετο, το δε ρήμα θρώσκω δεν έχει δώσει παράγωγα επίθετα τέτοιας μορφής.’

Ο Galis θρώσκει! Χοπ!

Ολη αυτή την μπουρδολογία μου την καταθέτω ως διαμαρτυρία ενάντια στη χρήση της φράσης κλισέ ‘Είμαι άνθρωπος. Εκ του άνω θρώσκω.’. Δεν αντέχω άλλο να την ακούω και να την διαβάζω. Έχει συνωμοτήσει και το γαμημένο το σύμπαν εναντίον μου επειδή το θέλει πάρα πολύ, οπότε καταλαβαίνεις.

...........ε;

- Δεν έχεις πια εκείνη την σπιρτάδα στο βλέμμα. Ούτε στο σεξ τα πας καλά. Κουράζεσαι εύκολα πλέον. Δε με θέλεις όπως πριν. Το νιώθω. Εγώ φταίω;

- Δεν φταις εσύ είναι δικό μου το πρόβλημα. Άρχισε από τότε που μου είπες πως βγάζω περίεργες κραυγές όταν τελειώνω, που σου έρχεται να γελάς. Πρέπει κάτι να κάνω γι’ αυτό, καταπιέζομαι.

- Τι εννοείς είναι δικό σου πρόβλημα; Μόνο δικό σου; Δικό μου δεν είναι;

- Ναι εντάξει, μπορείς να μη γελάς αν γίνεται;

- Δε γελάω. Καταπιέζομαι κι εγώ. Τι νόμιζες; Μου έρχεται σπαστικό και το καταπιέζω. Δεν είναι ευχάριστο αν θες να ξέρεις.

- Παίρνεις εκείνη την περίεργη έκφραση. Να όπως τώρα, που στο τσακ είσαι να γελάσεις.

- Εντάξει πες μου τι να κάνω και θα το κάνω, αλλά να ξέρεις ότι αυτό είναι καταπίεση. Όπως τότε που με έβαλες να βάψουμε τους τοίχους στο σαλόνι μπεζ.

- Σκέψου κάτι δυσάρεστο. Σκέψου ας πούμε κάποια κηδεία, κάτι τέτοιο.

- Καλά έτσι τώρα πως είμαι;

- Έτσι μπράβο μωρό μου, τώρα…ααα…ΑαααΑΑααααα.ααααααααοοοοοοοοουυυυυυυαααααααααααααγγγγγχ. αι αι αιαια ιααιαιααααααααα.

- Τι; Αυτό ήταν;…μαλάκα.

- …………………….ε;

- Τίποτα άστο. Πρέπει να βάψουμε τον τοίχο νομίζω.

- ……………………..α ναι ουφ. Να τον βάψουμε.

- Νομίζω πρέπει να χωρίσουμε. Ειιιι…κοιμάσαι;…ακούς;

- …έλα; Τι έλεγες μωρό μου; Τον τοίχο έ; Καλά θα το συζητήσουμε το πρωί. Μπεζ! Το χρώμα ταιριάζει με το δέρμα σου.

- Εγώ θα τον βάψω κόκκινο που να χτυπιέσαι κάτω.

- …Μωρό μου;

- Τι θές;

- Νομίζω πρέπει να χωρίσουμε. Δεν αντέχω άλλο…τη σχέση μας. Καταπιέζομαι...και πνίγομαι…

- Καλά κοιμήσου. Πάντως τον τοίχο εγώ εδώ μέσα μπεζ δεν τον βάφω. Δηλαδή εσύ λες ότι το δέρμα μου είναι μπεζ; Από πότε παρακαλώ;

- …ε; Τι μουρμουράς τόση ώρα;

- Βρε άει στο διάλο. Πάω να πλύνω τα δόντια μου. Εσύ κοιμήσου.

- …α όπως πας στο μπάνιο βούρτσισε και τα δικά μου…

- Βρωμιάρη!

- Αστείος βρωμιάρης.

- Απλά μαλάκας. Και μη μου κάνεις φατσούλες χρουτς χρουτς γιατί φαίνεσαι χρουτς χρουτς ακόμη πιο χρουτς χρουτς μαλάκας.

- ΑΑααΑααααΑαατοθοθιειθοθαοοοοοοοοοαααα

- χρουτς χρουτς.Τι έγινε;

- Ε...να μου ξαναήρθε όρεξη και αυτοικανοποιήθηκα λίγο.

- Δεν θα το σχολιάσω. Τον τοίχο θα τον βάψουμε κόκκινο ότι και να γίνει. Πάει και τελείωσε.

- Εντάξει τελείωσε ότι πεις. Άντε καληνύχτα μωρό

- Καληνύχτα….εγώ να δούμε αν θα τελειώσω ποτέ…

- …………………ε;

(Neil Young-Beautiful bluebird)